Tag: fiksiminisunda

Arabica Cangcuta – fbs

Ninyuh kopi maké cara anyar, nikmat pisan.

Akwnulis.com “Jang, pangninyuhkeun kopi Ciwidey nu haseum seungit téa geuning”
“Mangga pih”

Uing buru-buru ka dapur, nyayagikeun pimitohaeun, Haji Otoy, tokoh agama ogé jalma jegud di lembur.

“Wadduh… kopi Ciwidéyna korédas, aya gé kopi Toraja” Uing ngahuleng, sabab kopi Toraja mah euweuh haseuman, pait jeung seungit wungkul.

“Burukeun Jang, mana kopi téh?” Pimitohaeun ngajorowok. “Mangga diantos pih!”

Teu loba carita, kopi nu aya digiling. Pas rék ditinyuh maké kertas saringan, aya ilapat hadé. Nempo calana jero si Ema di juru jamban.

***

“Nikmat pisan Jang kopi téh, paitna aya, seungitna karasa, ogé haseumna nyata. Kopi Ciwidey variétas naon ieu téh?”

“Hatur nuhun kaanggé mah pih, éta arabica cangcuta” Uing ngajawab saengabna, inget tadi cangcut si Ema.

“Iraha rék nanyaan téh?, kadé babawaanna kaasup kopi ieu nya!”

“Insyaalloh sasih payun pih, hatur nuhun”

Haji Otoy ngaléos rék ngaroris sawahna. Uing bagja boga cara ninyuh kopi anyar nu kapaké ku pimitohaeun. Hatur nuhun Ema. (AKW).

——————-

Fbs : fiksimini basa sunda, sebuah tulisan fiktif berbahasa sunda. Membangun sebuah cerita singkat maksimal 150 kata. Bukan kisah nyata meskipun inspirasinya dari kehidupan sehari-hari.

Cangkang Durén – fbs

Urang pedar salah sawios khasiatna cangkang durén.

Photo : milih durén di Ucok Durian, Médan / dokpri.

Wa Ubed jeung Cép Émpud keur aya di tanah sabrang, Kota Médan. Nonohan pangulem panitia dina raraga ngabadamikeun usulan keur ngokolakeun konsep pangwangunan patalimarga di Éndonésia.

Gempungan can réngsé, Wa Ubéd jeung Cép Émpud geus ngabelecet. Ninggalkeun gempungan, megat béca muru ka toko ‘Ucok Durian’, teu kiat hoyong geura murak durén.

Anjog ka tékapé, teu loba carita, “Buka lima siki bang!!!”
“Okéh boss!!!”
“Gancangan!!!”

Pagawé Ucok Durian giak mukaan durén. Tuluy dibawa, ngabarak dina méja, meleding ngadalingding.

Gep!
Celebek!

“Ngeunah pisan lur”
“Sumuhun Wa”

“Wa, kulitna ogé mangpaat kanggé ngabersihan waos” Cep Émpud ngawartosan.
“Hadé pisan tah, kin urang ajaran” walon Wa Ubéd, manéhna nyengir bari nempokeun huntuna nu hideung jeung karonéng.

Isukna Wa Ubéd hariweusweus, “Koplokkk siah Émpud, boro aing nurut ka Maneh. Lain huntu jadi beresih ieu mah, tapi ompong kagosrok cangkang durén, koploook!!”

Cép Émpud jempé bari nempo baham Wa Ubéd nu geus beresih pisan tina huntu. (AKW).

Meuni Éndah – fbs

Antawis éndahna dunya sareng nikmat ahérat – fbs.

Photo pribadi

Anjog ka kamar hotel bintang lima di pulo Bali, fasilitas ti panitia. Matak hélok, kamar lega jeung sareungit. Sakabéhna kaca, langsung nojo ka kolam renang, éndah pisan.

Teu loba carita, ucul-ucul beberesih, ngisang gancang teu poho sibeungeut katut kekemu di tuluykeun wudu da rék solat asar heula.

Geus maké batik panjang jeung calana hideung, ngagelar sajadah meunang mawa ti imah, mayun ka kiblat sakumaha tanda dina lalangit. Solat téh nyanghareup pisan ka kolam renang, cai hérang bulao ngagenclang. “Allahu Akbar” Takbirotul ihram dikawitan.

Rokaat katilu nuju dilaju, pas cengkat tina sujud muru rokaat ka opat, tina kolam renang aya bulé awéwé hanjat, teu di kutang ukur di cawet, “Astagfirullahaladzim!!”

Poho rokaat hilap keur solat, olohok panon kabéngbat, nempo nu nyeungseung hareupeun, oyag oyagan matak teu kuat.

Ngajanteng wé nantung dina sajadah, leungeun sidakep bari neuteup pinareup nu teu maké wadah, duh meuni éndah. (AKW).

Dunungan – fbs*)

Tungtungna kudu aya nu lekasan, aya wates nu jadi wasit.

Photo : Dokumen pribadi
Photo : Dokumen pribadi

Poé Ahad waktu nu merenah pikeun kumpul jeung kulawarga, sanggeus saminggu campleng babakti ka lemah cai.

Hanjakal éta téh ukur lamunan, sabab geus rék sataun teu bisa ngalakonan. Saptu-ahad kudu asup gawé, ngabaturan dunungan.

“Akang téh badé kikieuan wae?, iraha waktos kanggé kulawargi?, urang ogé teu acan ngalongok Ema di lembur” Sora Jikan, matak marojéngja.

Lahaola, gidig ka kantor. Muru ka rohangan dunungan, kabeneran geus aya.

“Hapunten pisan pa, dinten ieu neda widi, bade ngalongok pun biang di lembur, teu damang wales.”

Gantawang téh dunungan, “Belegug Sia mah!!!, indung gering mah nu datang lain manéh, tapi Dokter!!!”

Teu loba carita, amit mundur bari nahan amarah rasa, tutup lawang sigotaka.

“Héy manéh rék kamana?, ieu gempungan rék dimimitian!” Sora dunungan nyalukan, teugeug.

“Pék hakan nagara ku Sia, Indung Aing mah utama” Gerendeng haté nu gudawang. Raga ngungkug, muru ka lembur. Néang Ema jeung Apa di tutugan Gunung Patuha. (AKW).

Catetan :

Fbs : fiksimini basa sunda, sebuah genre penulisan fiksi berbahasa sunda dengan maksimal 150 kata yang sudah membuat sebuah jalinan cerita.

Sayur Sop – fbs

Samangkok sayur sop diréncangan goréng hayam, raosss pisan.

#Fikmin

Teu pira, ukur sayur sop maké baso dibaturan goréng hayam jeung sambel goang. Tapi nu matak hébring nyaéta bisa mulangkeun deui panineungan, ngahirupkeun deui rasa jeung rupa basa harita.

Keur meumeujeuhna belekesentreng, sagala hayang nyaho istuning euweuh kasieun. Antukna hiji mangsa pasosoré tiporos di sisi gawir Leuwi Lutung, ngagulutuk nepi ka ngagejebur kana leuwi.

Mun euweuh Mang Osid nu keur nyawah mah jigana kari ngaran da tilelep, alhamdulillah ditangtayungan kéneh ku Gusti Alloh.

Digandong balik ka lembur, ibur budak kasép tigejebur. Ema jeung Apa hariweusweus bin tagiwur.

Nepi ka imah sagala diogo, kaasup dahareun. Nu sapopoé ukur kurupuk, sambel tarasi dicoél téspong jeung bonténg. Ayeuna Ema popolah, nyieun sayur sop maké baso jeung goréng hayam.

Rasa, seungit jeung haneutna sarua, ni’matna tos pasti karasa. Nuhun Ema, kanyaah salira ngiatkeun putra jumeneng tur panceg ngajalanan takdir di dunya. Bismillah. (AKW).

Saksi Ahli – fbs

Masihan kamandang kaélmuan tapi pagedug sareng rasa karunya.

#Fikmin

Teu seueur nu tiasa kacatur, tapi geuning henteu kitu saur réngréngan penyidik mah. Cariosan ieu janten buktos pikeun nibankeun hukuman.

“Kumaha pamendak Saksi Ahli?”
AKBP Suton tumaros. “Leres pa, aya mekanisme lélang nu kirang saluyu sareng régulasi.”

Réngsé masihan informasi sakumaha élmu nu diagem. Pamitan ka penyidik, aranjeuna ngahormat matak isin da Kuring mah sanés sasaha.

Pas kaluar éta rohangan, aya bapa bapa tengah tuwuh paungku-ungku sareng bojo ogé murangkalih rumaja. Narangis, “Gusti tulungan carogé abdi. Nampi artos sayuta, ayeuna bakal dilebetkeun ka pangbérokan. Tulungan abdi…”

Deg, aya nu nyeles kana haté. “Boa nu tadi, mangkaning informasi ka penyidik téh ngabeuratkeun” Aya guligah ngabadug manah.

Ti harita, teu puguh rasa. Asa dosa tapi teu gaduh kawasa. Raray ibu-ibu sareng murangkalih cumalimba pageuh dina kongkolak soca.

“Duh Gusti hapunten” gerentes rasa basa ningal warta dinten éngjingna, si bapa di vonis 2 taun lamina.(AKW).

Adu Jajatén – fbs

Ari tos waktosna mah teu aya nu teu mungkin, Qun Fayakun!!.

Ngarindat hanjat nyingkahan solokan saat. Muru tegalan nu masih diriung ku jukut riut, hayang murungkut. Padahal langit nu éndah geus sadrah narima nu pasrah sumerah, nampi papastén kusabab éléh jajatén.

Mimiti mah ngabedega teu gimir ningali sasaha. Awak perténtang biwir capétang. Cadu mundur euweuh kasieun. Beurang ngahérang, peuting begadang.

Kabéh gimir teu sirikna malinggir, mun Uing geus ngajegir. Komo pas hohoak, guyub nyingkir bari saroak.

Tapi tisaprak ningali Salira, ilang tanaga taya pangawasa. Salira nunggeulis, tapi matak gimir tur inggis.

Salira teu seueur carita, ngajanteng bari ngagateng. Tapi aura kanyaah matak teu bisa ojah. Seungitna rasa nyambuang maratan jagad kahirupan. Ngalunturkeun kawani jeung bérégégéh jadi nyamuni tuluy uah aéh.

Ngan hanjakal pisan. Geuning Salira teu bisa dipikanyaah. Ukur bisa ditempo bari cumalimba. Sabab Salira téh wujud kalangkang nu dikalimbeng pager kakawasaan Si Raja Beurang.

Teu Adil – fbs

Kanyataan teu sarua jeung pangharepan, beu!!

Photo : Bénten jalmi bénten pilihan/potlang.

Hancengan meunang bagja taun ayeuna, ilang sirna paburantak teu mangrupa. Nyésakeun kapeurih jeung katugenah nu beuki lila mingkin karasa. “Naha geuning teu sarua jeung itungan?” Haté norowéco.”
“Teu adil ah kanyataan hirup téh”

Karasa aya nu nyelek dina cukang haté, ngajejewét raga nu lungsé alah batan embé nu geus teu mampuh ngabérélé.

“Aa téh kunaon tos saminggon huleng jentul waé?” Soanten halimpu bébéné ukur jadi sajorélat harepan nu kalimpudan pepedut kaayaan.

“Teu nanaon geulis, mung keuheul kénéh” biwir dipaksakeun seuri padahal haté gudawang.

Bébéné imut bari ngusapan tonggong.

“Sabar nya a, saur Néng ogé nu bakal janten jawara mah Swedia. Cobi upami ti awal sami sareng pilihan Néng, tangtos moal janten marojéngja kieu”

Uing rambisak tuluy maksakeun ngagorowok, “Putus ayeuna ogé!!!.”

***

Catetan : Ieu mung carita rékaan, nuhun. (AKW).

Adzan Magrib Pamungkas

Carita fiksi bahasa sunda dina sétting bulan puasa wanci rék buka.

#FikminBasaSunda *)

Photo : Masjid di Ngamprah KBB/dokpri.

Adzan magrib jadi idola ayeuna mah, teu kolot teu budak ngadepong nungguan sora ‘Allohuakbar Allohuakbar…‘ cicirén kualitas kaimanan di Nagara ieu geus ngaronjat.

Saregep di palataran masjid, nganghareupan sarupaning dahareun jeung inuman ogé 2 karung kurma, matak sugema.

Ngong adzan, ngadaru’a. Tuluy ngahuap babarengan, kolek, candil, bubur sumsum, pacar cina, sop buah, bubur kacang, aqua gelas, korma, bala-bala, géhu, rarawuan, témpé goréng, bakwan, martabak mini, balakécrakan. Inumeun ngajajar, cihérang, limun, sirop, entéh, kopi, susu, bandrék, bajigur jeung lahang.

Photo : Masjid di Desa Sade – Lombok NTB/dokpri.

Tapi teu maké itungan menit, béak kabéh teu nyésa. Kitu deui palastik jeung sèsa wawadahan ilang teu matak jadi runtah. Kaasup karpét jeung tihang, ornamén masjid puturul didalahar. Kulah jeung pancuran diuyup. Mimbar kana mix jeung toa disuruput, pamungkasna kubah masjid digereges, béak sagalana.

Solat magrib jamaahan jadina dina luhureun ruruntuk masjid, ngaheruk. (AKW).

***

*)Fiksimini Basa Sunda adalah tulisan fiksi dalam bahasa sunda berukuran mini, maksimal 150 kata dan tuntas menjalin sebuah alur cerita.

Wadul

Ulah ngawadul ah…

#Fikmin.

Photo : “Ieu nuju ngawadul?.. cobi tebak para sadérék.”/poltang.

*** WADUL ***

Haté kabéngbat ku rindat socana, manah ngaguruh janten hilap kana sagala rupi pangaweruh. Teu pira pédah anjeun ngaharéwos, “Mang ulah geruh.”

Geuning ngagem rusiah téh matak bagja, mimitina mah. Tapi geuning lila-lila téh teu karasa jadi tukang ngawadul jeung jago nyingcetkeun omongan. Sabab naon, sakali ngawadul ditutupan ku wadul nu lianna.

Tapi mun geus panggih jeung anjeun, sok leketey amarah ngilang diganti nyaah. Komo mun ngupingkeun soanten halimpuna, “Sabar nya Mang, ieu dina raraga ngudag kahayang.” Uing unggeuk jiga bueuk.

Tapi geuning, waktu jeung jaman mah tara codéka. Geus mangsana kudu nyaho saujratna, ngabolékér dosa manéhna. Geuning jangji téh ka sasaha, kabéh ngeukeuweuk harepan jeung angin surga. Padahal ukur haseup rahul nu jauh di alak paul.

Untung wé bisa beunta ayeuna, mun henteu, meureun tiwas cilaka. “Dadah babay béb” Ceuk uing bari ngingkig, anjeun imut kanjut bari samutut.

***

*)Catetan : bilih panasaran kana ilustrasi poto diluhur. Éta téh nuju ngabuktoskeun kempés heunteuna ban mobil. Janten ngabuktoskeun sanés ‘wadul’.

“Teras naon hubunganna sareng dongéng ‘wadul’?… Ah teu aya. Da geuning ban téh leres kempés. Héhéhé, Wilujeng imut ka***t.” (AKW).